ร้านกาแฟในเชียงราย

Ryokan Cafe  เชียงราย

Ryokan Cafe เป็นร้านกาแฟสไตล์ญี่ปุ่น ร้านนี้เกิดขึ้นจากความชอบของเจ้าของร้าน ที่ผูกพันกับประเทศญี่ปุ่น และมีของสะสมที่เกี่ยวกับประเทศญี่ปุ่น จนกลายมาเป็นคาเฟ่เก๋ๆ ที่เหมือนได้เข้าไปในบ้านของชาวญี่ปุ่น บรรยากาศรอบๆ ร่มรื่นไปด้วยต้นไม้ ล้อมรอบไปด้วยทุ่งนา ด้วยอากาศที่เย็นสบายตลอดปี ทำให้ร้านกาแฟแห่งนี้ เหาะกับการนั่งจิบกาแฟสบายๆ 

เรียวกัง ที่พักกับคาเฟ่จะอยู่กันคนละฝั่งถนน ที่พักจะมีที่นั่งทานอาหาร ขนม มีจักรยานให้เราขี่เล่นรอบๆ บริเวณได้ จักรยานนี่ก็ญี่ปุ่นแท้ๆ เลยนะ ถ่ายรูปออกมามันก็ดีไปอีก!

ที่พักก็ออกแบบให้เป็นสไตล์เรียวกังแบบดั้งเดิม มีด้วยกันทั้งหมด 4 ห้อง (ราคาประมาณ 4,500 บาท) บรรยากาศเหมือนเราไปเที่ยวพักผ่อนที่ญี่ปุ่นจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นการใส่ชุดยูกาตะ ที่นอนฟูกฟุตอง หรือการตกแต่งห้องด้วยเสื่อตาตามิ ฉากประตูเลื่อนโชจิ เป็นต้น ยิ่งถ้าหน้าหนาว มานั่งผิงไฟปิ้งมันม่วง อีกทั้งที่พักยังล้อมรอบไปด้วยธรรมชาติของท้องทุ่งนาสีเขียวขจี

ที่อยู่ : 134 หมู่ 4 ตำบลบัวสลี อำเภอแม่ลาว จังหวัดเชียงราย 57250
พิกัด : 9.819357,99.745170
เปิดให้บริการ : ทุกวัน ตั้งแต่ 9.00-18.30

เบอร์โทรศัพท์ : 081-868-3010
Facebook : http://www.facebook.com/ryokancafe
Website : www.chiangrairyokan.com

 

สิงโตอาจารย์เต็ม Bulbophyllum smitinandii

สิงโตอาจารย์เต็ม Bulbophyllum smitinandii กล้วยไม้ชนิดนี้ถูกค้นพบครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ.2509 โดยตั้งชื่อเป็นเกียรติแก่ ศ.ดร.เต็ม สมิตินันท์ นักพฤกษศาสตร์คนสำคัญของประเทศไทย เป็นกล้วยไม้อิงอาศัย ลำต้นเจริญทางด้านข้าง ลำลูกกล้วยรูปไข่ มีใบรูปขอบขนานหนึ่งใบ ดอกเป็นดอกเดี่ยว กว้างประมาณ 4 ซม. กลีบเลี้ยงและกลีบดอกสีเหลืองเข้ม มีประและขีดสีม่วงแกมแดง กลีบเลี้ยงบนรูปหอก กลีบเลี้ยงข้างเบี้ยวรูปไข่แกมรูสามเหลี่ยม กลีบดอกรูปหอก กลีบปากสีขาวมีแฉกข้าง มีแต้มเป็นพื้นสีม่วงแดงและมีขนสีขาวประปราย ออกดอกช่วงเดือนสิงหาคมถึงกันยายน เป็นกล้วยไม้ที่พบเฉพาะในประเทศไทย บริเวณป่าดิบเขาบนเขาหลวง จังหวัดนครศรีธรรมราช และเทือกเขาใกล้เคียง

สิงโตก้ามปูแดง Bulbophyllum patens King ex. Hook. f.

สิงโตก้ามปูแดง Bulbophyllum patens King ex. Hook. f. ลำต้นเจริญทางด้านข้าง ลำลูกกล้วยยาว 0.6-2.5 ซม. ลำลูกกล้วยแต่ละลำห่างกันประมาณ 8 ซม. ลำลูกกล้วย 1 ลำมีใบ 1 ใบ ใบรูปขอบขนาน ปลายใบเว้าบุ๋ม มีขนาดยาวประมาณ 14 ซม. กว้าง 4.5 ซม. ดอกเป็นดอกเดี่ยว กว้าง 3 ซม. พื้นดอกเป็นสีเหลืองจางๆ มีจุดเล็กๆ สีม่วงกระจายอย่างหนาแน่นทั่วทั้งดอก จึงดูคล้ายกับว่าดอกมีสีแดงคล้ำ เมื่อดอกบานเต็มที่กลีบเลี้ยงคู่ล่างกางออกจากกันอย่างเด่นชัด และมีขนาดกว้างกว่ากลีบเลี้ยงบน กลีบดอกเล็กกว่ากลีบเลี้ยง กลีบปากรูปแถบอ้วนและหนา มีขนาดเล็กกว่ากลีบอื่นๆ มาก โคนเส้าเกสรยื่นออกมาเชื่อมกับโคนกลีบปาก ออกดอกประมาณเดือนพฤศจิกายนถึงเดือนกุมภาพันธ์ มีถิ่นกำเนิดอยู่ในป่าทางภาคใต้ของไทย เช่น นครศรีธรรมราช ตรัง นราธิวาส และปัตตานี

สิงโตร่มใหญ่ Bulbophyllum cirrhopetalum picturatum Lodd. ex Lind.

สิงโตร่มใหญ่ Bulbophyllum cirrhopetalum picturatum Lodd. ex Lindl. ลำลูกกล้วยรูปไข่ ใบรูปขอบขนาน ปลายใบเว้าบุ๋ม ดอกออกเป็นช่อ ช่อดอกแบบซี่ร่มแผ่เป็นรัศมีเกือบกลม 8-10 ดอก ดอกกว้างประมาณ 1.2 ซม. ยาวประมาณ 3 ซม. กลีบเลี้ยงบนรูปทรงกลม สีม่วงแดง ปลายยาวเป็นหาง กลีบเลี้ยงคู่ข้างเรียวยาว สีเขียวอมเหลือง โคนกลีบมีจุดสีม่วงแดงจำนวนมาก ปลายกลีบบิดตัวเชื่อมติดกัน กลีบดอกรูปไข่ สีม่วงเข้ม ขอบกลีบหยักเป็นฟันจัก ปลายกลีบเรียวแหลม กลีบปากรูปสามเหลี่ยม โคนกลีบมีติ่งรูปครึ่งวงกลมอยู่ทั้งสองข้าง ออกดอกช่วงเดือนตุลาคมถึงกุมภาพันธ์ พบในจังหวัดแม่ฮ่องสอน

สิงโตพัดแดง Bulbophyllum lepidum (BI.) J.J. Sm.

สิงโตพัดแดง Bulbophyllum lepidum (BI.) J.J. Sm. เป็นกล้วยไม้ที่ลำต้นเจริญทางด้านข้าง ลำลูกกล้วยของเป็นรูปไข่ยาว 1.5 ซม. ลำลูกกล้วยห่างกันประมาณ 2-3 ซม. ใบรูปหอกกลับ ยาวประมาณ 16 ซม. กว้างประมาณ 3-6 ซม. ช่อดอกแบบซี่ร่ม มีดอก 4-10 ดอก ดอกกว้างประมาณ 1 ซม. สีแดงอ่อนถึงแดงเข้ม กลีบเลี้ยงบนรูปรี ปลายกลีบเรียวแหลม กลีบเลี้ยงคู่ข้างเชื่อมติดกันตั้งแต่ปลายกลีบจนเกือบถึงฐานของกลีบ ขอบของกลีบเลี้ยงมีขนสีม่วง กลีบดอกรูปไข่ถึงรูปไข่แกมหอก ยาวประมาณ 5-6 มม. ปลายกลีบดอกแคบ ขอบเป็นขนสั้นๆ ปากสีน้ำตาลอมเขียวทึบๆ เส้าเกสรสีเขียวอ่อนประด้วยจุดสีม่วง ออกดอกประมาณเดือนสิงหาคมถึงธันวาคม พบตามธรรมชาติในทั่วทุกภาคของประเทศ เช่น เชียงใหม่ ลำปาง สกลนคร ชัยภูมิ จันทบุรี ตราด ระนอง กระบี่ สตูล และสุราษฎร์ธานี

กล้วยไม้สกุลสิงโตกลอกตา Bulbophyllum

กล้วยไม้สกุลสิงโตกลอกตา Bulbophyllum

กล้วยไม้สกุลสิงโตกลอกตาเป็นกล้วยไม้สกุลใหญ่ พบตามธรรมชาติประมาณ 1,000 ชนิด มากเป็นอันดับสองรองจากกล้วยไม้สกุลหวาย พบกระจายพันธุ์แถบทวีปเอเชีย เช่น อินเดีย พม่า ไทย ลาว เขมร เวียดนาม มาเลเชีย แถบแปซิฟิก เช่น ญี่ปุ่น ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ หมู่แกะแปซิฟิก และบางส่วนกระจายพันธุ์อยู่ในทวีปแอฟริกา สำหรับประเทศไทยพบกระจัดกระจายตามธรรมชาติในทั่วทุกภาคของประเทศประมาณ 140 ชนิด และแต่ละชนิดมักใช้คำว่า “สิงโต” นำหน้า

กล้วยไม้สกุลสิงโตกลอกตา มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่าสกุล “บัลโบฟิลลัม” (Bulbophyllum) ซึ่งมาจากรากศัพท์ในภาษากรีซคือ bulbos แปลว่า “หัว” กับ phyllon แปลว่า “ใบ” หมาถึงลักษณะที่ก้านใบพองคล้ายหัว สำหรับในภาษาไทยที่เรียกกันว่า “สิงโตกลอกตา” นั้น เจ้าฟ้ากรมหลวงนครสวรรค์วรพินิตได้ทรงเรียบเรียงไว้ในหนังสือ “ตำราเล่นกล้วยไม้” เมื่อปี พ.ศ.2459 เกี่ยวกับรูปร่างลักษณะของกล้วยไม้สกุลเซอร์โรเพตาลัม (Cirrhopetalum) ซึ่งเป็นสกุลที่มีลักษณะใกล้เคียงกับสกุลบัลโบฟิลลัมมาก และในปัจจุบันนี้นักพฤกษศาสตร์ได้จัดรวมไว้ในสกุลบัลโบฟิลลัม ดังนี้

ลูกกล้วยรูปกลมมักเล็กขนาดผลพุทรา บางชนิดเขื่องกว่านั้น แลบางชนิดใบยาวตั้งคืบก็ได้ มีใบลูกกล้วยละ 1 ใบ สีเขียวแก่ด้านๆ ดอกลำพังตัวกลีบนอกสองข้างนั้นใหญ่ยาวเกินส่วน รวบปลายแหลมแลพับเบื้องโคนกลีบทบไปข้างหน้า ปลายกลีบซ้อนกันฤๅมาประสานติดกัน ทำนองห่มสไบคล้องคอ ปากเล็กเกือบแลไม่เห็น แลรังเกสรกระดิกได้เป็นดอกไม้ไหว ซึ่งเป็นเหตุให้เรียกกันในนี้ว่า “สิงโตกลอกตา”

กล้วยไม้สิงโตกลอกตาเป็นกล้วยไม้ที่มีการเติบโตแบบ Sympodial เช่นเดียวกับ กล้วยไม้สกุลหวาย สกุลคัทลียา มีเหง้าและลำลูกกล้วย ซึ่งต่างกันแล้วแต่ชนิด มีทั้งชนิดที่มีลำลูกกล้วยขนาดเล็ก ขนาดใหญ่ บางชนิดลำลูกกล้วยตั้งตรง บางชนิดนอนราบไปกับเหง้า มีใบที่ปลายลำลูกกล้วยหนึ่งหรือสองใบแล้วแต่ชนิด มีตั้งแต่ใบเล็กมากจนถึงใบค่อนข้างใหญ่ ดอกมีทั้งดอกเดี่ยวและดอกช่อ ก้านช่อดอกเกิดที่ฐานของลำลูกกล้วย บางชนิดเกิดที่ข้อของเหง้า ดอกมีตั้งแต่ขนาดเล็กมากจนถึงค่อนข้างใหญ่ ลักษณะดอกและสีสันสวยงามแตกต่างกันแล้วแต่ชนิด

สิงโตอาจารย์เต็ม Bulbophyllum smitinandii

สิงโตก้ามปูแดง Bulbophyllum patens King ex. Hook. f.

สิงโตร่มใหญ่ Bulbophyllum cirrhopetalum picturatum Lodd. ex Lind.

สิงโตพัดแดง Bulbophyllum lepidum (BI.) J.J. Sm.

ส้มตำ

ส้มตำไทย เป็นอาหารปรุงมาจากการทำตำส้ม คือการทำให้เปรี้ยว ในลาวจะเรียกว่าตำหมากหุ่ง ปรุงโดยนำมะละกอดิบที่สับแล้วฝานหรือขูดเป็นเส้นมาตำในครกเป็นหลัก พร้อมด้วยวัตถุดิบอื่นๆ คือ มะเขือเทศลูกเล็ก มะเขือสีดา มะเขือเปราะ พริกสดหรือพริกแห้ง ถั่วฝักยาว กระเทียม และปรุงรสด้วยน้ำตาลปี๊บและน้ำปลามะนาว อนึ่ง ส้มตำไม่ใช่อาหารดั้งเดิมของชนชาติลาวตามที่คนลาวบางส่วนเข้าใจกัน เพราะเครื่องปรุงหลายอย่าง ทั้งมะละกอ พริก ได้รับมาจากต่างประเทศโดยทางเรือในสมัยโบราณ ส่วนน้ำปลาต้องใช้ปลาทะเลในการทำ และคำเรียกส้มตำในลาวคือตำหมากหุ่งส่วนในไทยเรียกส้มตำ

ปีกไก่ทอด

“ปีกไก่ทอดเกลือ” ในตอนที่แม่หลิ่มทำครั้งแรกนั้น  มีที่มาที่ไป  เนื่องจากว่าน้องสาวสุดที่รักคนหนึ่ง  ซึ่งตอนนี้ไปทำงานและเรียนด้วยอยู่ที่เมกา  เคยมาถามว่า “พี่จุ๋ม ๆ เคยกินไก่ทอดแบบนี้ป่ะ”  เขาเรียก “ไก่ตะเกียบ”  น้องเขาซื้อตัวอย่างมาให้ดูถุงนึง  กิโลนึงค่ะ  ให้แม่หลิ่มมาลองเลียนแบบทำดูบ้าง

“ไก่ตะเกียบ” ที่บอก  คือเขาเอาปีกกลางไก่มาผ่าครึ่งตามยาว  แล้วหมักด้วยแป้ง  เกลือ  พริกไทยป่น  ผงปรุงรส  และใส่น้ำพริกแกงเผ็ดเล็กน้อยเพื่อให้เวลาทอดสีสวย  เมื่อผ่าปีกกลางไก่ตามยาวจึงมองดูแล้วเป็นแท่งเล็ก ๆ  รูปร่างคล้ายตะเกียบ  เขาเลยเรียก “ไก่ตะเกียบ”  น่าจะแบบนี้มัง  แม่หลิ่มลองทำดูนานหลายปีมาแล้ว  เคยโพสต์ใน pantip เมื่อนานมากแล้วค่ะ  พักนั้นเป็นช่วงฟุตบอลโลก  บางคนก็ทอดกินตอนดูบอลโลกกันเพลินไปเลย  ส่วนผสมมีไม่กี่อย่าง  หาง่ายมาก ๆ

ในรอบนี้แม่หลิ่มก็ขอเรียกแบบเดิมนะคะ “ปีกไก่ทอดเกลือ”  เป็นเมนูสุดฮิตฮอตตามร้านอาหารอีสาน  หรือร้านอาหารหลายร้าน  บางร้านก็ทอดทั้งปีกกลางแบบที่แม่หลิ่มทำในครั้งนี้  บางร้านก็ผ่าตามยาวปีก  จะได้ 2 แท่ง  บางร้านก็สับตามขวางแล้วแต่ปีกจะเล็กหรือใหญ่  ปีกเล็กก็ได้ 2 ชิ้น  ปีกใหญ่ก็จะได้ 3 ชิ้นค่ะ  วันนี้แม่หลิ่มไม่ผ่าทั้งนั้น  แตะกินเต็มปากเต็มคำดีค่ะ

ขนมหวาน

ขนมบุหลันดั้นเมฆ

ประวัติความเป็นมาที่น่าสนใจของขนมบุหลันดั้นเมฆ

ขนมบุหลันดั้นเมฆ เป็นขนมในสมัยโบราณคิดค้นขึ้น โดยแรงบันดาลใจ จากเพลง บุหลันลอยเลื่อน หรือบุหลันลอยฟ้า เพลงพระราชนิพนธ์รัชกาลที่ 2 ในความฝันเกี่ยวกับดวงจันทร์…ขนมนี้ได้ทำขึ้นเลียนแบบเสมือนดวงจันทร์ลอยอยู่กลางท้องฟ้า…ขนมนี้มีรสชาติอร่อย นุ่มลิ้น หอมหวาน #ในสมัยก่อนมักจะนิยมใช้เป็นขนมบุหลันดั้นเมฆนี้เป็นขนมเสี่ยงทาย เกี่ยวกับ หน้าที่การงาน ในส่วนของบุหลัน(ดวงจันทร์)สีเหลือง เวลาหยอดแล้วนำไปนึ่ง จะขึ้นสวยหรือไม่? ต้องเสี่ยงทายดู…ถ้าส่วนขนมที่เป็นแทนเสมือนดวงจันทร์เมื่อนึ่งแล้ว ผลออกมาสวยงาม สมบูรณ์ แสดงว่าสิ่งที่มุ่งหวังหรืออธิฐานไว้จะประสบความสำเร็จดังใจหมาย

หมูกระทะ

หมูกระทะนั้น คาดว่าเข้ามาในไทยในช่วงปี พ.ศ. 2500 ซึ่งแรกเริ่มจะมีการนำเข้ามาขายในภัตตาคาร เรียกว่า เนื้อย่างเจงกีสข่าน ส่วนในภาคอีสานนั้นจะเรียกว่า เนื้อย่างเกาหลี โดยที่ จ.อุบลราชธานี จะมีร้านต้นตำรับที่เรียกว่า หมื่นทิพย์เนื้อย่างเกาหลี แต่ในยุคแรกนั้นจะมีการเสิร์ฟเป็นชุด ๆ มากกว่า
          อย่างไรก็ตาม อาหารสไตล์ปิ้งย่างเริ่มแพร่หลายมาก ๆ จากร้านไดโดม่อน ที่ได้นำเสนอปิ้งย่างรูปแบบใหม่ ด้วยการทำเป็นร้านปิ้งย่างสไตล์บุฟเฟ่ต์ ลูกค้าสามารถเลือกอาหารได้ตามใจจากเมนูหลากหลายที่มี จนร้านถูกขนานนามว่า “บิดาแห่งบุฟเฟ่ต์หมูกะทะ” และเมื่อเตาแบบโดมที่ถูกใช้ในเนื้อย่างเจงกิสข่าน มาผสานกับบุฟเฟ่ต์ จึงกลายเป็นบุฟเฟ่ต์หมูกระทะที่เรารู้จักในปัจจุบัน